İnsanlar...
Uzaktan geliyor sesleri.
Boğuk boğuk.
Suyun altındayım, duyuyorum;
Gürültü;
Bir şeyler kovalanıyor,
Bir şeyler söylemek isteniyor,
Söylenemiyor.
Makyözler...
Nasıl bu kadar başarılılar?
Ne de gerçekçi duruyor yüzler.
İnsanların çoğu bu işte başarılı.
Olmadığını oldurmak...
Böyle değilsin ki sen, neden bu çaba?
Ahmaklar...
Vicdan muhasebesinden uzaklar, yanaşmazlar.
Bencillikleri içinde siyahlaşıyorlar.
Hakikati görmüyorlar.
Zorla güzellik olur mantığıyla yaşayanlar;
Çıkarları için dört ayak üstünde yürümekten gocunmazlar.
Kula kulluk eden acizler;
Kulluk edilmesi gerekene yüz çeviren, kurak topraklar.
Aynalar...
Doğrusu güzel icat.
Ne isen, o'sun karşısında.
Aynaya bakıyorum, ben benim.
İçim boş; içi kurumuş bir liman.
Kafam dolu; Ağaçsız orman misali, kesik kesik.
Ayna ayna!
Söyle bana!
Ben ben miyim?
Ben, ben isem;
Onlar kim?
Nereye gidiyoruz?
Biz, kimiz?
...
Beyza S.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder