BİLMİYORUM

Yazmayı çok özlemişim.
Özlemenin ne demek olduğunu bilmiyorum. Bana inanan birileri var.
Mor kalemi çok seviyorum. Kalemleri çok seviyorum. Moru çok seviyorum.
Sevmenin ne demek olduğunu bilmiyorum. Ama sevmek daha tanıdık özlemekten. Sanki onu daha iyi biliyorum.
Yollarla, renklerle, tabaklarla, seslerle garip bir ilişkim var. Varmış. Bana garip gelmedi hiç. Başkalarına garip gelene kadar..
Birileri isimler buldu, isimler koydu. Kim buldu sevmek’i?
Sevgiliye kim sevgili dedi?

Abim. Biricik abim. Herşeyim.
‘Ne var bu sokaktan gitsek. Bu yol daha kısa Merve. Neden başka sokak? Neden garip ilişkiler kuruyosun her şeyle?’
Cevabını bilmiyordum. Ama o sokaktan gitmek istemiyordum işte. Neden garipti ki bu?
Neden hep suçlanmam? Garipsenmem? Neden çok iyi bildiğimi size anlatamıyorum? Neden görmüyorsunuz?
Hayalet değilim.Tuhaf değilim.Deli değilim ben.
İnsanım.
Bir kalbim var. Hislerim var. Zaaflarım var. Çok büyük hatalarım var.
Sizin dilinizi bilmiyorum. Anlatamıyorum işte. Soyutlayan ben değilim kendimi. 21 yaşıma dek siz garipsediniz beni.

Öfkeliyim. Çok öfkeliyim.
Öfke nedir bilmiyorum. Ama çok öfkeliyim. Çok öfkeliyim. Çok öfkeliyim.
Çok seviyorum. Sevmek nedir bilmem ben. Ama çok seviyorum.
Yolları çok seviyorum. Şiirleri çok seviyorum.
Güzel sesleri çok seviyorum. Özlemek’i çok seviyorum.
Mira’mı çok seviyorum. Ne olur ölmesin.
Saatimi çok seviyorum.
İnsanları çok seviyorum.
Sevmeyi çok seviyorum.
Sevmek nedir bilmiyorum. Seviyorum. Seviyorum. Seviyorum. Seviyorum
Ne olur görseniz içimi?
Susmayı çok seviyorum.



Merve Ş.